‘Kirolaba’ gimnasio ireki berrian lan egiten du Idoia Olabarrietak (Getxo, Bizkaia, 1995). Getxotarra betidanik izan da kirolari amorratua eta gimnasioari esker jendeari bere pasioa eta ezagutza transmititu diezaioke. Pasa den urtean proiektua bere neba Ander Olabarrietak sortu bazuen ere, aurten biek lan egingo dute hura aurrera eramateko.

​

​

Zer ikasketa burutu dituzu gimansio batean lan egiteko?

Gasteizen Jarduera Fisikoaren eta Kirolaren Zientzietako Gradua (JFKZ) ikasi nuen eta orain bi master egiten nabil; bata jarduera fisiko eta ohitura onei buruz eta bestea entrenamendu funtzionalaren inguruan. Gainera erditze eta erditze aurreko ikasketak ere hasi nituen, beti nabaritu dudalako emakumeen munduan horren beharra zegoela.

​

Zein izan zen zure lehen kontaktua kirolarekin?

Betidanik ibili naiz mendian eta frontoietan nire gurasoekin. 12 urte nituela errugbian hasi nintzen ‘Getxo Rugby’-n nire osabak hura frogatzeko aholkatu zidalako eta hortik aurrera kirol honetaz maitemindu nintzen.

​

Zer erakutsi dizu errugbiak zuretzat hain garrantzitsua izateko?

Niretzat errugbia guztia izan da. Txikitatik egin nituen lagunek orain ere adiskide izaten jarraitzen dute eta psikologikoki nire burua kontolatzen ikasteko ezinbestekoa izan da. Izan ere, erakutsi didan garrantzitsuena sufrimendu-gaitasuna izan da: egoera txarretan aurrera egiteko gaitasuna. Eta horrek asko lagundu dit bai jokatzerako orduan baita nire bizitza pertsonalean, lesio oso gogorrak izan baititut. Lesioak izan dira, hain zuzen ere, errugbia uztera behartu nautenak.

​

Zergatik da garrantzitsua kirola zure eguneroko bizitzan?

Niretzako ohitura hutsa delako, hainbat urtetan zehar gelditu gabe ibili naiz eta. Orain lesionatuta egon naizela, nabaritu dut zerbait falta zitzaidala. Pozik nago kirola egiten dudanean; ondo egoten laguntzen dit.